• Gen maakt honden gevoeliger voor anesthetica
Leestijd
1 minuut
Tot nu toe gelezen

Gen maakt honden gevoeliger voor anesthetica

mar, 01/14/2020 - 22:13

Een genetische mutatie, die vooral bij windhonden voorkomt, zorgt ervoor dat een enzym dat bij niet-gemuteerde honden anesthetica afbreekt, in een veel mindere hoeveelheid wordt aangemaakt.

Honden die deze mutatie hebben, blijken een veel langere herstelperiode te hebben na het toedienen van anesthesie, of kunnen zelfs overlijden door het toegediende “slaapmiddel”.  Jarenlang hebben dierenartsen geweten dat sommige greyhounds moeite hebben om bepaalde medicijnen af ​​te breken, wat resulteert in mogelijk levensbedreigende en langdurige herstelperioden na anesthesie. Nu is de genetische afwijking die deze verminderde tolerantie veroorzaakt ook aangetoond. Aanvankelijk dacht men nog dat de geringe hoeveelheid lichaamsvet bij greyhounds ervoor zorgde dat ze gevoeliger waren.

Wetenschappers van het College of Veterinary Medicine van de Washington State University ontdekten eerder al de mutatie bij de greyhound en recent ook bij andere veel voorkomende hondenrassen. De voorheen onbekende genetische mutatie die de WSU-onderzoekers hebben ontdekt in greyhounds, zorgt ervoor dat er minder CYP2B11, het enzym dat deze geneesmiddelen afbreekt, wordt aangemaakt. Het is niet verrassend, zo menen de onderzoekers,  dat de mutatie ook werd aangetroffen in verschillende andere hondenrassen die nauw verwant zijn aan de greyhound, waaronder de barzoi, het Italiaanse windhondje, de whippet en de deerhound.

Echter, toen het onderzoeksteam echter hun onderzoek uitbreidde naar meer dan 60 andere rassen, met behulp van gedoneerde monsters van de DNA-bank van het WSU Veterinary Teaching Hospital, waren de resultaten verrassend. De mutatie bleek ook voor te komen in andere, minder verwante rassen zoals  golden retrievers en labrador retrievers,  die daardoor ook moeite hebben om de veelgebruikte anesthetica, midazolam, ketamine en propofol af te breken.

“We zijn begonnen met een aandoening waarvan we dachten dat deze specifiek was voor windhonden en die een relatief klein aantal honden trof", zegt Stephanie Martinez, auteur van de studie. "Het lijkt er nu op dat er nog veel meer honden door deze mutatie kunnen worden getroffen - honden van rassen die we niet hadden verwacht."

Uit het onderzoek bleek dat ongeveer één op de 50 golden retrievers en één op de 300 Labrador-retrievers een lage hoeveelheid CYP2B11 bevat. Geringe aantallen misschien, maar beide rassen zijn wereldwijd enorm populair.  Zelfs kruisingen en onbekende bastaarden kennen de mutatie; hoewel de prevalentie bij slechts één op de 3000 honden veel lager is. "Hoewel de mutatie niet zo gebruikelijk is in de meeste rassen - buiten greyhounds en andere verwante rassen - maar omdat sommige van deze andere rassen zo populair zijn, kan een relatief groot aantal honden worden getroffen." aldus Martinez.

De onderzoekers willen nu een DNA-test ontwikkelen die door hondeneigenaren en  dierenartsen middels een swab kan worden gebruikt om de mutatie te detecteren en de gevoeligheid van een individuele hond voor de problematische middelen te bepalen. "We vermoeden ook dat honden met de mutatie problemen kunnen hebben met het afbreken van andere medicijnen dan die gebruikt worden bij anesthesie. De uitdaging is nu om dierenartsen nauwkeurig te adviseren over welke medicijnen het gaat en welke medicijndoseringen moeten worden gebruikt bij honden met dit gen."