• Hond kan eigen naam herkennen in lawaaiige omgeving

Hond kan eigen naam herkennen in lawaaiige omgeving

Leestijd
1 minuut
Tot nu toe gelezen

Hond kan eigen naam herkennen in lawaaiige omgeving

vr, 05/03/2019 - 16:20

Als mensen in een heel drukke, lawaaiige omgeving zijn, bijvoorbeeld op een feestje, zijn ze meestal toch in staat om ergens tussen al dat lawaai te horen dat iemand hun naam uitspreekt. Niet voor niets heet dat in het Engels ook het “cocktail-party-effect”.  Uit nieuw onderzoek blijkt nu ook dat honden hetzelfde vermogen hebben, ze zijn er zelfs beter in dan menselijke baby’s om hun eigen naam in omgevingen met veel geluid te herkennen. Dat kan als die naam op eenzelfde volume of iets luider dan het omgevingslawaai wordt uitgesproken.

Honden herkennen ook hun eigen naam wanneer die wordt uitgesproken door een onbekende stem, en zelfs via een luidspreker. Daarmee is duidelijk dat “lichaamstaal”, toonhoogte of andere signalen geen rol spelen.

Alhoewel het onderzoek voor een normale hondenbezitter weinig toe zal voegen, is de uitkomst wel belangrijk voor mensen die met honden werken, hulphonden, reddingshonden etc, die vaak in drukke, lawaaiiger omgevingen opereren.

Hoofdonderzoekster Amritha Mallikarjun maakte voor het onderzoek gebruik van ( eigenaren van) verschillende hondenrassen, en ook ‘soorten’ honden, van huisdieren tot hulphonden, therapiehonden en zelfs search-and-rescue-dogs.

In het laboratorium plaatste het team elke hond met zijn eigenaar tussen twee luidsprekers in het midden van een testcabine, zodat de dieren hun hoofd 90 graden moesten draaien om naar een spreker te kijken. De wetenschappers speelden vervolgens opnames af van een vrouw die onbekend was bij de honden, waarbij ze de naam van de hond of de naam van een andere hond herhaalden met hetzelfde aantal lettergrepen en een bepaald klemtoongebruik. De opnames gingen gepaard met achtergrondgeluid - vergelijkbaar met het lawaai uit een gemiddeld café - op drie in decibel toenemende niveaus. Er werd gekeken of de hond zijn kop naar de spreker toedraaide (de luidspreker dus), en hoe lang de hond zo “luisterde”.


 


De resultaten toonden aan dat de honden meer aandacht besteden aan hun eigen naam en deze tot op zekere hoogte uit achtergrondgeluid kunnen halen. Alleen als het omgevingslawaai luider was als het volume waarop hun naam werd uitgesproken, lukte het de honden niet om die naam te horen. Volwassen mensen kunnen dat wel, baby’s (13 maanden) kunnen hun naam alleen horen als deze luider dan het omgevingslawaai wordt uitgesproken.

Werkhonden en hulphonden bleken overigens wat beter te “luisteren” dan de gemiddelde huishond, maar hun training zal dat ongetwijfeld hebben veroorzaakt. En daarnaast ons eigen falen, want hoe vaak noemen we onze huishond niet even gemakkelijk bij een soort koosnaampje, en zijn daarmee inconsequenter om hun eigen naam te gebruiken. Bij werkende honden is dat minder het geval, zo meent ook de onderzoekster.  Bij werkhonden wordt een opdracht vaak voorafgegaan door het duidelijk noemen van de hondennaam. “Brutus, kom” of iets dergelijks.

Voor hondeneigenaren die in een druk bos hun eigen hond tevergeefs roepen is er ook hoop. Wellicht roepen ze gewoon niet hard genoeg, en hoort je hond niet dat je hem roept…

 

bron

The cocktail party effect in the domestic dog (Canis familiaris)