• Taal nummer negen....
  • Taal nummer negen....

Taal nummer negen....

Leestijd
2 minuten
Tot nu toe gelezen

Taal nummer negen....

vr, 10/12/2018 - 17:03

Ik spreek vloeiend Engels en Nederlands. Ik ken een paar woorden in het Duits en in het Welsh en ik ken nog net wat minder woorden in het Frans. Ik ken een aantal woorden in de Nederlandse gebarentaal, Britse gebarentaal en Amerikaanse gebarentaal. Voor het geval je het niet opmerkt, ben ik een taalnerd.

Toen Don bij mij kwam wonen, voegde ik taal nummer negen toe aan mijn lijstje. De taal van de hond. Het is een zeer visuele taal, wat interessant is als je maar 5% gezichtsvermogen hebt. Gebarentaal is echter ook visueel en er zijn veel manieren waarop blinden het kunnen gebruiken om te communiceren. Dus ik stond niet op het punt om het leren van  Don’s moedertaal daardoor te laten mislukken.

Eerst moest ik leren over de verschillende dingen die hij met zijn lichaam doet en begrijpen wat hij met die lichaamsbewegingen bedoelt. Net als toen hij ging zitten en een poot opgetild hield, leerde ik dat hij anticipeerde op wat er daarna zou gebeuren. Ofwel met opwinding of wat zenuwachtig. Als hij zit of gaat liggen als ik hem een opdracht geef, betekent dit dat hij in de war is. Als hij gaapt, probeert hij zich te ontspannen. Wanneer hij gaapt terwijl hij tegelijkertijd een geluid maakt, is hij gestresst. Bijna alles wat hij doet met zijn lichaam heeft een betekenis en het is mijn taak als zijn handler om het te begrijpen en adequaat te reageren.

Om dit te leren terwijl ik nog maar 5% gezichtsvermogen over had, moest ik out of the box denken. Ik zie alleen grove motorische bewegingen zoals zitten of liggen. Om ze duidelijker te zien moet ik op een korte afstand zijn, 30 cm of minder. Kleinere dingen zoals gapen zie ik niet. Dus ik moest leren om zijn lichaam te leren kennen. Hoe klinkt het als hij zit of gaat liggen. Hoe klinkt het als hij stil gaat geeuwen. Ja, zelfs een stille geeuw maakt geluid. Ik kan niet altijd kijken, dus ik moet luisteren en voelen. Ik leg mijn handen op zijn lichaam om te voelen wat hij doet. Net zoals ik mijn handen boven op de handen van mijn zuster leg als we met elkaar spreken in gebarentaal. Alleen met Don heb ik geleerd om alle verschillende geluiden die ik hoor te associëren met de dingen die ik voelde.

Nu dat ik alles heb onthouden wat ik heb geleerd, weet ik waarom hij soms niet op de juiste manier op een commando reageert. Ik weet dan dat ik de manier waarop ik de opdracht geef moet veranderen, of de positie waarin ik zit moet veranderen, zodat ik hem niet blokkeer om te doen wat hij moet doen. Die stille geeuwen betekenen dat hij op dat moment niet echt knuffels wil en ik weet nu precies wat hij wil en nodig heeft van mij.

Voor sommige dingen is het nuttig om een ​​paar ogen te hebben, zodat ik een beschrijving kan krijgen van wat er gebeurt. Vooral wanneer de lichaamstaal tijdens een wandeling van een andere hond komt. Mijn buddy's en ik hebben het verschil geleerd tussen een ongelukkige hond en een hond die wil spelen. Een beschrijving krijgen wanneer een passerende hond plotseling gaat liggen, en hoe hij dan ligt, helpt ongewenste confrontaties voorkomen en stelt ons in staat om speeltijd van de honden aan te moedigen.

Ik ben blij dat ik langzamerhand deze taal vloeiend leer spreken.  Ik heb nog veel meer te leren, maar ik weet dat ik het kan.

Begrijp jij je hondenmaatje wanneer hij je iets probeert te vertellen?