Het onderzoek maakt deel uit van The Dog Aging Project, een samenwerking tussen de Universiteit van Washington, Texas A&M, ASU en andere medische scholen die meer dan 45.000 honden in het hele land hebben ingeschreven. Het heeft tot doel te begrijpen hoe genen, levensstijl en de omgeving veroudering en ziekteresultaten beïnvloeden.

De onderzoekers ontdekten dat sociale factoren een belangrijke rol spelen bij het gezond ouder worden van honden. De grootte van het ondersteuningsnetwerk van een hond vertoonde bijvoorbeeld de grootste impact en associatie met meer welzijn, zelfs met  vijf keer meer invloed dan financiële factoren, de stabiliteit van het huishouden waar de hond deel van is of de leeftijd van de eigenaar.

De bevindingen werden vorige maand gepubliceerd in het tijdschrift Oxford Academic Evolution, Medicine, and Public Health .

Auteur Noah Snyder-Mackler van de Arizona State University (ASU):  "Mensen houden van hun honden, maar wat mensen misschien niet weten, is dat deze liefde en zorg, gecombineerd met hun relatief kortere levensduur, onze gezelschapshonden tot een geweldig model maken om te bestuderen hoe en wanneer aspecten van de sociale en fysieke omgeving veroudering, gezondheid en overleving kunnen veranderen."

Het team voerde een onderzoek uit, waarbij eigenaren vragen beantwoordden over zichzelf en de fysieke activiteit van hun hond, de omgeving, het gedrag van het dier, het dieet, de medicijnen en preventieve maatregelen, de gezondheidsstatus en de demografische gegevens van de eigenaar.Op basis van de resultaten identificeerden ze vijf sleutelfactoren die het welzijn van een hond verklaren: stabiliteit van de omgeving, het totaal gezinsinkomen, sociale tijd met kinderen, sociale tijd met andere dieren en leeftijd van de eigenaar.

Het onderzoek omvatte gegevens van 21.410 honden in de leeftijd van 2 tot 25,5 jaar oud. De gewichten van deze honden varieerden van 1 kilo tot 90 kilo. Er waren  een vergelijkbaar aantal mannelijke (50,1%) en vrouwelijke honden (49,8%; Figuur 1C), evenals rashonden (52,3%) en mixrassen (47,7%; Figuur 1D).

Tot verbazing van de onderzoekers vonden ze een negatief verband tussen het aantal kinderen in het huishouden en de gezondheid van honden en dat honden uit huishoudens met hogere inkomens vaker ziek werden. In het laatste geval komt dat mogelijk doordat rijkere eigenaren sneller naar de dierenarts gaan. In gezinnen met veel kinderen is er daarom mogelijk minder geld om met de hond (vaak) naar de dierenarts te gaan.

Financiële en familiale tegenspoed werd geassocieerd met een slechtere gezondheid en minder fysieke mobiliteit, terwijl meer sociaal gezelschap, zoals samenleven met andere honden, verband hield met een betere gezondheid. Het effect van sociale steun was vijf keer sterker dan financiële factoren. Jonge honden deden het beter als ze op jeugdige leeftijd in een stabiele omgeving opgroeiden. Opvallend ok, jonge honden deden het goed bij jongere eigenaren, terwijl oudere honden met oudere eigenaren juist minder gezond bleken. Mogelijk door een minder mobiel leven bij een oudere eigenaar, zo veronderstellen de onderzoekers.

Daniel Promislow,van het project zegt dat de resultaten bij honden vergelijkbaar zijn met die van mensen, die ook gedijen als ze sociaal zijn. "Deze studie illustreert het ongelooflijk brede bereik van het Dog Aging Project," zei hij. “Hier zien we hoe honden ons kunnen helpen beter te begrijpen hoe de omgeving om ons heen de gezondheid beïnvloedt en de vele manieren waarop honden de menselijke ervaring weerspiegelen. Net als bij mensen, hebben honden in omgevingen met minder middelen meer kans op gezondheidsproblemen. Dankzij de rijkdom aan gegevens die het Dog Aging Project verzamelt, zullen vervolgstudies ons kunnen helpen begrijpen hoe en waarom omgevingsfactoren de gezondheid van honden beïnvloeden.”